Noordoost-India

Mijn eerste aanraking met India was denk ik ergens hoog in de lucht. Vlak voor de landing loopt één van de stewardessen met een luchtverfrisser al spuitend van voor naar achteren door het vliegtuig. U mag zelf bedenken waar dit ritueel voor was. Ik zal eerlijk bekennen dat ik na 4 vliegetappes in 24 uur ook niet de friste meer was.

Afgezien van de standaard hassle is mijn reis naar Noordoost India goed verlopen. Ik werd vriendelijk ontvangen op het kantoor/campus van mijn organisatie. Ze zorgen goed voor mij en ik voelde me meteen thuis.

Inmiddels zijn de lijnen van mijn project uitgezet. Ik zal de nodige visits doen, daarnaast begeleid ik de ontwikkeling van een draft-business model en ondertussen maak ik een training voor de staf hier. Voor mij is dit een hele uitdaging omdat werkelijk niets vast staat of geregeld is. Bij nul beginnen dus. De eerste paar weken zal ik vooral luisteren en aansluiting maken met de mensen en projecten hier.

Een heel aantal van de staf hier hebben in een Red-Een-Kind-Huis gezeten. Het was voor mij voor het eerst dat ik zag wat hulp kan uitwerken. Eer aan wie de eer toekomt.

Ps: Ik zal eerlijk bekennen dat het regelmatig voorkomt dat mijn spellingscontrole automatisch verspringt naar Engels (Vs.)

Mindanao

Vrienden!

Het waren 2 fantastische weken. Ben nu rondgebruind en lekgestoken en zal morgen naar India vertrekken voor hopelijk 4 maanden.

Na aankomst bij L&T in Cagayan de Oro was het een aaneenschakeling van raften, ritjes in jeepneys, een bergwandeling, zwemmen in resorts, rondrossen op motors en niet geheel onbelangrijk: genieten van airconditioning.

Het is een land waar nagenoeg geen Westerse toeristen komen en dat merk je ook. "Hey Joe where are you going" is in het begin ms leuk, maar na een tijdje wel een beetje irritant.

Het cultuurverschil is enorm met Nederland. De indirectheid van de mensen is wel wennen en andersom uiteraard ook. Het is dus altijd maar afwachten wat er gebeurt als je een vraag stelt.

Als je 5EUR-per-dag-gids bijvoorbeeld voorstelt om "chicken with rice" te eten en je stelt voor om een "egg with rice" te eten en hij weet niet wat "egg" ook al weer was dan moet je maar begrijpen dat hij heel graag "chicken with rice" wil eten. En niet zeggen zoals ik: "no, not chicken, we would like to eat the product of a chicken"

Het land is wel prettig omdat de mensen eerlijk en humble zijn. Niet geheel onbelangrijk.

Verder willen mensen altijd meer rijst, meer suiker en meer vlees. Als je die lijn vast houdt, heb je op zeker aansluiting bij de locals.

Wens vanaf hier L&T veel succes met hun activiteiten in de Filipijnen.

Samenvattend was de vakantie erg gezellig en vormen de ervaringen hier wellicht prima referentiekader voor India.

India here I come!

Manilla

14 miljoen gemoedelijke mensen die er het beste van proberen te maken. De rijken in Forbes park tot de sloppenwijken langs de Pasig rivier.

De stad heeft hier en daar een Spaans cathedraaltje maar het is toch vooral de Amerikanisering die de boventoon voert. Ook is de stad sterk katholiek. Op vrijwel elk voertuig is een christelijke zinsspreuk te vinden. Of zomaar bovenop een hoog kantoorgebouw: “In God we trust”

De Filipijnen leunen sterk op Spaanse en Amerikaanse wortels. Typisch Filipijns is lastig te identificeren: als ik iets moet noemen is dat hun soort van Willem van Oranje uit de 19e eeuw: Jose Rigal. Deze held kwam in opstand tegen de Spanjaarden. Uiteindelijk kwam echte onafhankelijkheid pas in 1946 onder Amerikaans bewind, compleet met democratie en constituties.

Heb zo in 2 dagen samen met Paul en zijn vrienden verkent. Als voormalig conculega van ING liet hij in eerste instantie vooral de “mooie” plekken zien. Enorme shopping malls, dikke auto’s. Paul noemt zichzelf upper-middle class. Hij en zijn ouders leven echter als een vorst achter muren met private guards en maid.

Let’s check out wat voor guard en maid Leendert en Tanneke hebben;)

Groetjes,

JU