Natuurlijk: het gaat nog niet heel lekker met de kredietcrisis. Verliezen door afboekingen, ontslagen, nieuwe rondes overheidssteun en ga zo maar door. Maar valt het niet allemaal mee? Een aantal controleerbare feiten aangevuld met een hoopvolle conclusie.
Herinnert u zich nog de protesterende aandeelhouders van ABN-AMRO in 2007? Een stel rebelse investeerders vanuit Londen, die werkten onder de naam The Children Investment Fund (TCI).
Hun boodschap: de som van de opgehakte delen van ABN-Amro bedraagt meer dan de waarde van het hele consortium .
Gelukkig zou ING de Nederlandse eer kunnen redden. Weg met die rovende Schotten, Spanjaarden en Belgen. Maar nee, ING’s experts oordeelden anders: ABN-Amro werd uiteindelijk opgesplitst in drie delen:
Royal Bank of Scotland (RBS), Fortis en Banco Santander kregen ieder een deel.
Vervolgens sloeg de kredietcrisis toe, de gevolgen zijn bekend. Fortis is gecrashed, Banco Santander bevindt zich in een uitermate slechte positie, om over de situatie van RBS maar te zwijgen. Laatstgenoemde draait nu op voor de verliezen van het internationale deel van ABN-Amro, deze zijn berekend op 13 miljard euro,
resulterend in een totaal van 31 miljard verlies voor RBS . De afschrijving van 13 miljard euro valt in het niets bij de verliezen geleden door ING.
Morrende aandeelhouders zijn mogelijk niet de oorzaak, maar vormen het schild en alibi waaronder ABN-Amro van haar toxische verplichtingen in Amerikaanse hypotheekmarkt af kon komen. Zogezien was het een briljante van de Nederlanders bankiers ABN-Amro te laten kopen door RBS en Santander en Fortis zodat het NL’se deel weer aan haar opbouw kan beginnen.
De tranen van Bos zouden dus best eens krokodillentranen kunnen zijn.
